لؤلؤتى كيانى احساساتى .....
زمردتى طيفى حكاياتى
الحانى غنوتى اجمل من كل الفرشات
يازمنا اعادنى من الماضى .....
لوننى نقلنى بلهفة لحاضرك مشتاق
لا اكترث لوجودى لقلمى ولا حتى لبقاء
فداكى وان كان الامر من احدى السباباتى
فكلمه واحده انتى بها مالكتى
انتى بها كل الحاكمات
كونى انتى بركانى فاصهرينى
او كونى اعصارا فاغرقينى
ارسمينى نغما او نسمه فى احدى اللوحات
يا مالكه روحا لم تعد تعنينى
يا فاتنه قلبا حبه بك يحينى
كونى شمسا قمرا او حتى ظلمة
انتى كل شىء فى عالمى فلا تعاتبى كلماتى
اميرتى الفرعونية ... لغز انتى ..
لغز ولغزين والغاز
حيرت علماء وبسطاء
فالكل صار عجاز
فقولى لى بارئتى
قولى كم مرة اتفوه بأحبك
وكم مرة استطيع ان انطق بلا الفاظ
فالفاظى صارت سرية
وسطورى محطمه تصرخ بلا انقاذ
فكونى منقذتى
عاشق القلم